...tylko nie puszczaj mojej dłoni

Pairing: Hitomi x …

Gatunek: angst

Ostrzeżenia: -

Daj swoją dłoń…

Pozwól mi się poprowadzić w nieznane. Tam, gdzie jeszcze nikt nie był.

Daj swoją dłoń…

Pozwól sobie na chwilę słabości, żebym to ja się tobą zaopiekował.

Bo zawsze ty musiałeś być tym silniejszym. Opiekuńczym.

Nie, nie tak powinno być. Nie powinieneś dusić w sobie wszystkiego. Nie powinieneś brać całej odpowiedzialności za nas obydwu na swoje barki.

Po prostu daj mi swoją dłoń i nie puszczaj.

Potrzebuję więcej siły. Muszę być silniejszy. Dla mnie, dla ciebie…

Uwierz we mnie.

Uwierz.

I nie żałuj tego, proszę.

Nie chcę, żebyś kiedykolwiek mnie opuścił, żebyś odszedł. Bo coś mi mówi, że to zrobisz. Kiedyś, kiedy przestaniesz mnie kochać.

Też masz to uczucie, że jesteś w środku pusty? Że czegoś ci brakuje i gonisz za tym z całych sił, lecz nie wiesz, co to takiego? Że chcesz być najlepszy, chociaż w jednej wybranej rzeczy, choć wiesz, że zawsze znajdzie się ktoś lepszy? Że nie jesteś w stanie osiągnąć swojego marzenia i to cię boli najbardziej?

Mnie to boli.

Bardzo.

Dlatego doceniam każdy twój uśmiech, miły gest. Nawet nie wiesz, jakie to dla mnie ważne, jak mnie podtrzymuje to na duchu.

I dziękuję ci za to.

Jestem hipokrytą… W jednej chwili proszę cię o wiarę w swoje możliwości, a w drugiej żalę się jak przegrany, bez przyszłości.

Nie chcę nim być… Nie chcę przegrać! Nawet jeśli tym, z czym walczę, jest życie. Proszę je o odrobinę szczęścia, a ono i tak podkłada mi kłody pod nogi.

Szczęście…

Chociaż tyle, proszę.

Wcześniej prosiłem jeszcze o spełnienie marzeń. Jedynie jedno się spełniło – ty. Osoba tylko dla mnie. Dlatego tak bardzo się obawiam, że kiedyś cię stracę.

Cholera, naprawdę brzmię jak przegrany.

Powinienem być twardy, iść z podniesioną głową, a nie unikać ludzi. Jak możesz znosić kogoś takiego jak ja? Naprawdę cię podziwiam. Podziwiam i zazdroszczę.

Oraz kocham.

Bo nawet jeśli mam zmiany nastrojów, jestem bliski depresji, zmieniam często decyzje, ty ciągle jesteś ze mną.

Dziękuję.

I przepraszam.

Postaram się, byś był ze mnie dumny, bym był dla ciebie prawdziwym mężczyzną, którym już dawno powinienem się stać.

Bo w tym życiu nie ma miejsca na wrażliwość.

Wrażliwi ludzie cierpią, popadają w marazm, myślą o samobójstwie… Inni za bardzo ich ranią.

Dlatego się zmienię.

Dlatego odrzucę tę stronę swojego ja, której nienawidzę.

Dlatego pozostanę z tobą…

…tylko nie puszczaj mojej dłoni.