Człowiek-botoks

Stwierdziłyśmy z Tsuu, że Tsukasa na każdym zdjęciu wygląda świetnie, nieważne, ile ma lat i dlatego powstała ta miniaturka xD
I dziękuję Tsuu za zrobienie dla mnie zdjęcia w nagłówku <3

Pairing: Karyu x Tsukasa

Gatunek: komedia

Ostrzeżenia: krótka miniaturka

- Myślisz, że wyglądam staro? – spytał Tsukasa Karyu, który siedział spokojnie na ziemi z padem w rękach i grał w grę.

- Skąd to pytanie? – gitarzysta zerknął na lidera stojącego obok telewizora ze zdziwieniem.

- Z każdym dniem mam coraz więcej zmarszczek – perkusista się zasępił i wyłączył grę.

- Cóż, Tsu… Nie chcę cię uświadamiać, ale czas się nie cofa. Nie młodniejemy, tylko starzejemy się, przez przybywa nam coraz więcej zmarszczek – powiedział spokojnie Karyu, jak do małego dziecka.

- Co nie znaczy, że nie można nic z tym zrobić.

Gitarzysta spojrzał zdziwiony, jak Tsukasa wstaje z ziemi i sięga po laptopa leżącego na stole i idzie z nim w siną dal.

- Ej, a ty gdzie? – Karyu krzyknął za Kenjim, który zniknął w czeluściach ich sypialni.

Podążył za upartym Ootą, który miał w głowie, Bóg jeden wie jaki, pomysł. Znając Kenjiego – beznadziejny pomysł. Zerknął mężczyźnie przez ramię, jak ten wpisywał jakieś hasło do wyszukiwarki.

- „Chirurdzy plastyczni w Tokio”? Odwaliło ci do reszty? – Karyu nie wiedział czy ma się śmiać czy płakać. – Możesz mi z łaski swojej wyjaśnić, co to ma znaczyć?

- To chyba proste – fuknął perkusista. – Nie udawaj tak niedomyślnego. Chcę zachować swoją młodość – powiedział przesadnie dramatycznym tonem.

- Matko i córko… - gitarzysta wyglądał, jakby miał się załamać. – Wyglądasz świetnie, nie potrzebujesz żadnych poprawek.

- Ale…

- Nie! Żadne ale. Obiecaj mi, że tego nie zrobisz!

Tsukasa fuknął wściekły, że ktoś w ogóle śmie ingerować z jego życie, ale najwyraźniej się poddał, bo mruknął:

- Obiecuję nie robić niczego, co by sprawiło, że będę wyglądać gorzej.

Tydzień później.

- Kurwa, Tsukasa!!!!!

Pierwszy raz od dawna Karyu wściekł się tak bardzo, gdy zobaczył Kenjiego.

- Coś ty z sobą zrobił, obiecałeś mi przecież…

- Z tego co pamiętam obiecałem, że nie będę szkodził swojemu wyglądowi.

Gitarzysta musiał przyznać, że Kenji wygląda trochę lepiej bez paru zmarszczek i z wygładzoną cerą, co nie znaczyło, że popierał to, co zrobił perkusista.

- Po co ci to było? – zapytał ze zrezygnowaniem.

- Chcę się podobać innym i sobie – Tsukasa wzruszył ramionami. – Czy to takie złe, że chcę zatrzymać czas?

Karyu uderzył lidera z otwartej dłoni w potylicę i pokręcił z politowaniem głową.

- Mi się podobasz. Nawet bardzo. – I pocałował Tsukasę w usta. – Jak dla mnie z wiekiem wyglądasz lepiej, naprawdę nie rozumiem po co był ci ten botoks.

Kenji stał w miejscu i na przemian otwierał i zamykał usta, choć to w sumie trochę bolało.

- Nazwałbym cię człowiekiem-rybą, lecz mam dla ciebie lepsze przezwisko – zaśmiał się Karyu. – Człowiek-botoks!